Ég gerði það.

Eins og alltaf þá segja fyrirsagnir á greinum mínum lítið um innihaldið.  Þær eru eins og stjórnmálamenn með athyglissýki.  Grípa augað en segja ekkert til um það sem á eftir kemur.  En fyrirsögnin á þessu bloggi er undantekning.  Ég gerði það nefnilega í alvöru.  Ég borgaði Bjarna Ben peninga og ætlaðist til að fá eitthvað í staðinn.  Starfsmaður í fyrirtækinu hans tók við greiðslunni og gaf mér kvittun.  Með brosi á vör svona Mónu Lísu brosi rendi konan seðlabúntinu ofan í peningakassann.  En pulsan var vond svo vond að hún flaug beint í ruslið með snöggu vinstrihandar skoti. 

 

 

 

Ætli Björgólfur og Jón Ásgeir hafi ekki fengið töluvert meira fyrir aurinn sinn?