Bjössi bankaræningi

Margt smátt gerir eitt stórt sagði litli strákurinn á koppnum.  Síðar meir þegar þessi sami litli strákur var orðinn stór og loðinn um lófana keypti hann sér eitt stykki banka, Landsbanka.  Þá breyttist þema bankans úr "banki allra landsmanna" í "banki tveggja landsmanna".  Margur hélt að nú væru betri tímar í vændum.  Lausir við spillingu og bruðl. 

Svo reyndist  ekki vera því litli strákurinn var þjófóttur og réð menn með svipaðan hugsunarhátt til að stýra góssinu.  Við tóku blómatímar þar sem stjórnmálamenn jafnt sem blaðamenn áttu ekki til orð yfir velgegni bankans.  Efnahagsreikningur bankans þandist út og hann græddi og græddi. 

Undir það síðasta gaf litli strákurinn skipun um að stela sparifé af Bretun, Hollendingum og síðan gömlu og helst heilabiluðu fólki á íslenskum elliheimilum.  Svikamyllan gekk vel alveg þangað til að það átti að borga þessu fólki til baka.  Þá kom í ljós að lítið sem ekkert var til af þessum peningum.  Litli strákurinn hafði stungið af með þá.  Svo heyrist úr fjarska, gott á ykkur fíflin ykkar.  Gott á ykkur sem fóruð illa með pabba minn um árið.  Nú fær íslenska þjóðin þetta borgað, ha, ha, ha.

 

„Það er búið að þurrausa sjóðinn“

Athugasemdir

[Guðrún Vestfirðingur (IP-tala skráð) 18.10.2008 kl. 10:40]

Já sennilega hugsaði litlii strákurinn svona. Var aldrei sátt við að maður á sakaskrá vegna fjármálasvika skyldi vera leyft að kaupa bankann. Næst þegar bankarnir verða seldir hljóta þeir að byðja um sakavottorð

[Vignir (IP-tala skráð) 18.10.2008 kl. 10:59]

Næst? Hví má ríkið ekki eiga banka? Eruð þið ekki að fatta að einkavinavæðingin var að bíða gjaldþrot... langar ykkur í annan hring?

[Gáfnaljósið (IP-tala skráð) 18.10.2008 kl. 14:16]

Hvað með stubbaknúsið við bankaráðsmann Landsbankans. Stjórnarmenn bera nú líka slatta af ábyrgð þar með talinn Mr. K. Gunnarsson