Vilhjálmur fær sér kaffibolla.

Vilhjálmur opnaði gluggann og dróg andann djúpt.  Inn um nefið og út um munninn.  Mikið er heimurinn dásamlegur í dag hugsaði hann.  Vilhjálmur klæddi sig úr öllu og leit aðdáunarfullum augun á nakinn líkamann.  Hvert einasta hár á réttum stað og vömbin líka.  Sturtan var í kaldari lagi svona til að koma blóðinu á stað.  Hann klæddi sig í fílanærbuxunar og sokkana sem Hannes Hólmsteinn hafði gefið honum fyrir nokkrum árum.  Allt á sínum stað sagði hann við sjálfan sig og æddi út í þjóðfélagið. 

Vilhjálmur er einn af þessum flóknu mönnum.  Vill bæði AGS lánið og lága vexti.  Vill bæði vera í stjórn og andstöðu.  Hann vill stjórna andstöðunni og vera í stjórn.  Vilhjálmur er svo hæfileikaríkur að hann getur verið tveir eða jafnvel fleiri menn á sama tíma.  Geri aðrir betur!

„Allir þurfa að standa saman“

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 7.6.2009 kl. 23:35]

þurfum við ekki bara öll að læra að ekkert er bara svart hvítt?